දේශපාලන වෛරය

වෛරය කිසිසේත් අනුමත නොකරන සියයට හැත්තෑවක් බෞද්ධයන්ද වෙසෙන මේ රටේ මිනිසුන්ගෙන් සැලකිය යුතු පිරිසක් එකිනෙකාට දේශපාලනික වෛර කරයි. ඔවුන් පිරිසෙන් සුළු පිරිසක් වුවද ඔවුන්ගේ බලපෑම සමාජයට රටට සැලකිය යුතු බලපෑමක් කරමින් පවතී.

දේශපාලනික වෛර ප්‍රභේද සහ වෛරීය ජනකොටස් (ඉතාම සුළු පිරිසක්)
1. ඩයස්පෝරාව
   a. 1983 ජාතිවාදී කෝලාහලයෙන් බැට කෑ අය
   b. JVPයට සම්බන්දව සිට දේශපාලන රැකවරණ ලැබූවන්
   c. යුද්ධය පැවති කාලයේ ආරක්ෂාව පතා අකමැත්තෙන් වුව බුද්ධි ගලනයට ලක්වූවන්
2. පාරම්පරිකව දෙමාපියන් විසින් දේශපාලන බුද්ධි ශෝධනයට භාජනය වූවන්
3. ආගමික අන්තගාමීන්
4. වර්ගවාදීන්
5. පුද්ගලික දේශපාලන එදිරිවාදිකම් ඇත්තන් (බොහෝ විට අතීත දේශපාලන සිද්ධියක් මුල් කර ගනිමින්)

වෛරයේ පටන්ගැන්ම
1. දේශපාලකයන් විසින් ජනතාව බෙදා වෙන්කර ඔවුන් අතර ඇතිකරන වෛරය (උදාහරණයක් ලෙස 1983 ජාතිවාදී කලබලය නිර්මාණය)
2. වැරදි ඉතිහාස ඉගැන්වීම්
3. සුද්දා විසින් ඇති කළ පක්ෂ දේශපාලනය
4. දෙමාපියන් දරුවන්ට දේශපාලන වෛරය කාවැද්දීම
5. රටේ සිදුවිය යුතු දෙය අමතක කර සමාජවාදය, ධනවාදය වැනි දේශපාලන සංකල්ප වල තරයේ එල්බ සිටීම.

දේශපාලන වෛරයේ ප්‍රතිලාභීන්
1. පටු පුද්ගලික අරමුණු ඇති දේශපාලකයන්
2. පටු අරමුණු ඇති වර්ගවාදී හා ආගමික අන්තවාදීන්
3. ආක්‍රමණික විවිධ විදේශ බලවේග
4. නව යටත් විජිත වාදයෙන් යැපෙන පිරිස්

වෛරය අත්හල යුත්තේ ඇයි?
මෙම වෛරය සියලුම දෙනාම අත්හැරියහොත් සාමූහිකව බුද්ධිමත්ව රටට ඇතිවන ප්‍රතිලාභ අතිවිශාලයි.
1. නියම ජාතික සමගිය ඇතිවනු ඇත.
2. පටු අරමුණු ඇති අශිෂ්ට දේශපාලනඥයන්ගේ කාලය අවසන් වනු ඇත.
3. ජාති/දේශ හිතෛෂී බුද්ධිමතුන් දේශපාලනයට යොමු වනු ඇත.
4. දේශපාලනයේ සුදුස්සාට සුදුසු තැන ලැබෙනු ඇත.
5. විදේශගත ඩයස්පෝරාවෙන් ආයෝජන සහ දැනුම අප රට වෙත ගලා එනු ඇත
6. විදේශිකයන්ට අපේ රටේ සම්පත් සූරා කත නොහැකි වනු ඇත.